Druk, druk, druk…
De schoolvakantie start voor ons in het noorden vandaag. Het gevoel is gebrand in mijn herinneringen… Het verlangen naar vakantie, uitgeput en gestrest, de laatste dagen aftellen en energie halen uit alle leuke plannen die ik heb voor die vakantie. Even geen school, geen werk, even helemaal niets moeten! Kon dat altijd maar zo zijn!
En dan word ik me ineens bewust dat het nu altijd zo is!
Een glimlach op mijn mond verschijnt en die wordt groter en groter. Een warm gevoel in mijn buik en ik word helemaal vervuld van blijdschap, pure JOY.
Nu is het echt niet zo dat ik de hele dag niets aan het doen ben en maar lig te liggen op een ligbedje in de tuin… Ook ik werk, heb alleen de fulltime zorg voor mijn 4-jarige dochter en heb een huishouden te runnen met een royale tuin en een royaal huis. Mijn gedachten gaan terug naar het verleden… Op een flatje in Midden-Nederland, stressvol rennen voor de baas en crossen van hot naar her. Pfff wat is er veel verandert.
Mijn dagen zien er nu wel heel anders uit. Ook hier gaat de wekker gewoon op een schooldag, douchen, ontbijt maken, zorgen dat mijn kind bepakt en bezakt goed in haar klas aankomt. Rond 8.45 uur ben ik weer thuis en dan begint MIJN dag. Eerst een beetje rommelen of een fijne wandeling rond ons mooie vestingsdorpje, genieten van de schapen en al het groen. Dit is een heel bijzonder moment van de dag voor mij. Ik kom in een flow en er ontstaan vanzelf ideeën van wat ik daarna ga doen. Werken aan de nieuwe cursus, een webinar inplannen of die leuke klant bellen en met haar sparren waar ze tegenaan loopt en hoe zij weer in haar flow kan komen…. Allemaal heel ontspannen, met een heerlijke latte macchiato en uitkijkend op het groen en de bloemen.
Zodra ik merk dat de flow minder wordt ga ik wat anders doen. Pruimen plukken, de was vouwen of een van de vele andere bezigheden die zorgen dat ik weer uit mijn hoofd ga en in mijn gevoel kom. Een diepe ademhaling nemend, bewust rondkijken van alle dingen waar ik van geniet, het vele fruit in de bomen, de bloemen die staan te stralen en de jonge scheuten van de Japanse Wijnbes die overal terug te vinden zijn. Dat wordt weer snoepen volgend jaar! De flow is weer terug, het warme gevoel is weer in mijn buik en de glimlach straalt weer op mijn gezicht.
De dagen vliegen voorbij, vervuld van blijdschap. Natuurlijk is hier ook wel eens wat, toch zie ik de uitdagingen van het leven niet als uitdaging, maar als uitnodiging. Het nodigt me uit een verandering aan te brengen, nog dichter bij mezelf te komen en nog bewuster keuzes te maken die voor mij het beste zijn. Weer een diepe ademhaling te nemen en vertrouwen op mijzelf en mijn gevoel.
Doordat ik vanuit huis werk lopen privé en zakelijk nog wel eens door elkaar. Vroeger had ik daar wel eens moeite mee. Nu klopt het helemaal. Ik ben één! Ik ben vrouw, moeder, ondernemer en vooral mezelf. Alles ineen en alles flowt in elkaar over. Juist door privé en zakelijk niet strikt gescheiden te houden ontstaat er een ritme in de dingen die ik doe. En tot mijn verbazing gaat mijn 4-jarige dochter daar vrolijk in mee. Als ik zeg dat ik even een uurtje ga “werken”, dan kijkt ze niet verbaasd op, maar gaat even wat voor zichzelf doen. Af en toe komt ze naast me staan om te kijken of het uurtje al voorbij is, ik geef haar een knuffel. We dansen om elkaar heen en ze loopt weg met een grote glimlach op haar gezicht. “Veel plezier mama, ik ben buiten!” zegt ze. Dag schat, veel plezier.