Er wordt veel over gezegd en geschreven, de tijd waarin we nu leven en de gebeurtenissen in de wereld.
Net als zovelen bemerkte ik dat de angst zich opbouwde in mijzelf. In de loop van de weken werd dit meer en meer. Tot ik zei STOP!
Vanaf dat moment ben ik gaan groentes gaan zaaien voor mijn moestuin en bloemen voor de tuin die nog in aanleg is. Dit stond al op de planning en om het begin maart te doen, terwijl dat volgens de boekjes nog wat vroeg is, voelde als de perfecte tijd. Inmiddels kan ik volop genieten van alle jonge planten die ik dagelijks even buiten zet in het zonnetje tot de materialen binnen zijn zodat ze onder glas verder kunnen groeien en ontvouwen.
Elke dag loop ik een rondje door mijn tuin. De knopjes worden langzaam blaadjes aan mijn jonge fruitbomen, de fazanten die voorbij wandelen en mijn haan die van zich laat horen. Mijn kippen die in de zon een zandbad nemen, de forsythsia die in bloei staat en de jonge aardbeienplantjes die ik vorig jaar heb gestekt die nu aanslaan.
Er is zoveel vreugde en schoonheid te vinden in mijn directe omgeving, in mijn eigen tuin en huis, waar overal verse bloemen staan.
De vraag die je jezelf kan stellen is, kies jij voor angst (overleven) of voor leven? Wat creëer jij voor jezelf?
Kan jij jezelf toestaan te genieten terwijl anderen dit nu niet kunnen? Kan jij jezelf toestaan een blij en warm gevoel in jezelf te ontdekken en daar van te genieten, terwijl er in de wereld en wellicht ook in jouw directe omgeving mensen ziek zijn en wellicht dood gaan?
Wat als je deze tijd gebruikt, niet om te overleven, je hier doorheen te vechten om straks de draad weer op te pakken en verder te gaan waar je gebleven was. Maar wat als je deze tijd gebruikt om schoonheid te (her)ontdekken, in contact te komen met jezelf en keuzes te maken. Hoe kies ik te leven? Hoe wil ik me voelen? Wat maakt mij blij? Waar besteed ik aandacht aan?
Durf jij te kijken naar wie je NU bent en te zien waar je blij mee bent en waarmee niet en dan nieuwe keuzes te maken? Niet uit angst of omdat je nu niet goed genoeg bent of bang bent ziek te worden, maar omdat er meer voor jou in het verschiet ligt. Deze tijd brengt jou een cadeau, durf jij dit aan te nemen en te openen?
Voor mij is deze periode een moment waarin ik verder ga waarmee ik jaren geleden ben begonnen. De keuze om in contact te zijn met mijn eigen wijsheid en in compassie te leven, stap voor stap, adem voor adem.
Vanaf het moment dat ik de keuze maakte te gaan voor mijn eigen blijheid en niet voor de angst, bemerkte ik een soort stroomversnelling. Hoe stiller ik ben, des te sneller veranderen dingen en voel ik beweging en ontvouwen in mijn keuzes. Nog meer joy, nog meer schoonheid, nog meer vreugde.
Verandering kan angstig zijn, we zien het om ons heen en wellicht ervaar jij dat zelf ook zo. We verlaten onze comfortzone en je weet niet wat de toekomst gaat brengen. Maar… is dat niet altijd zo?
Kan jij kiezen voor verandering zonder angst, te luisteren naar die wijze stem in jou en nieuwe keuzes te maken, veranderingen door te voeren, hoe klein ook… vanuit liefde voor jezelf, voor jouw omgeving en jouw wereld?
Elke keer wanneer je de angst voelt opkomen, een diepe ademhaling nemen en om je heen kijken naar schoonheid en dit in te ademen, in je op te nemen. Elke keer opnieuw en opnieuw en opnieuw… Durf jij je eigen inspirator te zijn, weg te lopen uit de angst en schoonheid en liefde te omarmen?
Een liefdevolle groet,
Karlijn